Seed
Beeld: Merel Dames
Geluid: Akke Houben
September 2012
Seed is een meeslepende reis langs beelden die niet duidelijk in een context vallen. Beelden gezien vanuit een ander referentiekader vormen samen een geheel. Het is de wereld vanuit een persoonlijke beleving. Het thema roept zich terug op het zijn van het medium film. Het medium leent zich om ons een tijdspannen weer te geven die bepaald wordt door de maker. De toeschouwer zal bij het kijken naar de film meegezogen worden in de momenten in de film en zal dus even uit zijn eigen wereld worden opgelift om vervolgens weer in zijn eigen wereld te komen.
Soil
Beeld: Merel Dames
Geluid: Akke Houben
Oktober 2012
Mijn ik is in contante beweging. Het moment dat ik in woorden een moment spiegel is het volgende moment al aangebroken. Deze aaneenschakeling aan momenten vormt een oneindige reeks momenten in de tijd. Ik heb mijn hele leven een moeilijke verhouding met de mechanische tijd. Voor mij is de subjectieve beleving van tijd altijd mijn leidraad geweest. Vandaar dit film-moment over mijzelf in de tijd. Met andere woorden, mijzelf in beweging tot mijn “Zijn” ophoudt.
Met deze film laat ik de toeschouwer een kijkje nemen in mijn tijd die onderdeel uitmaakt van de oneindigheid. Door de op éénvolgende beelden waar je mij van mijn geboortejaar 1990 tot nu ziet groeien volgt de film een stuk van mijn leven. Het stuk heeft een open eind, herinnerend aan het eindige van mijn “Zijn”. In de compositie zijn geluiden uit het verleden in een vervormde en vervaagde vorm gebruikt. De tijd van het geluid kruipt rustig vooruit vergeleken met tijd van de beelden. Het zou losgekoppeld van de film gezien kunnen worden, maar versterkt enerzijds het idee van eindigheid en anderzijds geeft een fundament waaruit de stroom aan beelden ontstaat.
Substantiation
Beeld: Merel Dames
Geluid: Akke Houben
September 2012
Substantificatie: Daar waar Seed en Soil samenkomen. Het punt waarop het zaadje in de aarde genesteld is en uitgroeit tot plant oftewel: de plant substantificeert. Als men Seed gelijkstelt aan een referentiekader en Soil aan tijdspanne dan wordt substatificatie: een referentiekader genesteld in de tijd, welke uitgroeit tot een thesis of theorie. Een plant of idee wordt door verschillende factoren in de grond of tijd getoetst en zal hierdoor ten ondergaan, onveranderd blijven óf het zal zich aanpassen en sterker door worden, kortom evolueren.